Bhagavad Gita: Chapter 3, Verse 7

யஸ்த்¹வின்த்³ரியாணி மனஸா நியம்யாரப⁴தே¹‌ர்ஜுன |

க¹ர்மேன்த்³ரியை: க¹ர்மயோக³மஸக்¹த¹: ஸ விஶிஷ்யதே¹ ||7||

யஹ--—யார்; து---ஆனால்; இந்திரியாணி—--புலன்கள்; மனஸா--—மனதால்; நியம்ய—--கட்டுப்பாடு; ஆராபதே—--தொடங்குகிறது; அர்ஜுன—--அர்ஜுனன்; கர்ம--இந்த்ரியைஹி----செயல்களை செய்யும் புலன்களால்; கர்ம-யோகம்--—செயல்களின் யோகம்; அஸக்தஹ---பற்று இல்லாமல்; ஸஹ---அவர்கள்; விஶிஷ்யதே—--மேலானவை

Translation

BG 3.7: ஆனால் அர்ஜுனா, தங்கள் அறிவு புலன்களை மனதால் கட்டுப்படுத்தி, வேலை செய்யும் புலன்களை பற்றற்ற வேலையில் ஈடுபடுத்தும் அந்த கர்ம யோகிகள் நிச்சயமாக உயர்ந்தவர்கள்.

Commentary

இந்த வசனத்தில் கர்ம யோகம் என்ற வார்த்தை பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. இது இரண்டு முக்கிய கருத்துக்களைக் கொண்டுள்ளது: கர்மம் (தொழில் கடமைகள்) மற்றும் யோகம் (கடவுளுடன் ஐக்கியம்). எனவே, மனதை இறைவனிடம் இணைத்துக்கொண்டு உலகக் கடமைகளைச் செய்பவனே கர்ம யோகி ஆவான். இப்படிப்பட்ட கர்ம யோகி எல்லாவிதமான வேலைகளையும் செய்யும்போதும் கர்மத்தால் கட்டுப்படுவதில்லை. ஏனென்றால், ஒருவரை கர்மாவின் சட்டத்துடன் பிணைப்பது செயல்கள் அல்ல, அந்த செயல்களின் பலன் மீதான பற்றுதல். மேலும், ஒரு கர்ம யோகிக்கு செயல்களின் பலன்களில் எந்தப் பற்றும் இல்லை. மறுபுறம், ஒரு போலியான துறவி செயலைத் துறக்கிறார், ஆனால் பற்றுதலைக் கைவிடுவதில்லை; இதனால், அவர் கர்மாவின் ஒழுங்கு முறைக்கு கட்டுப்பட்டவர்.

இங்கே, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் கூறுகிறார், இல்லற வாழ்வில் கர்ம யோகத்தை கடைப்பிடிக்கும் ஒரு நபர், மனதில் புலன்களின் பொருள்களில் தொடர்ந்து தங்கியிருக்கும் தவறான துறவியை விட உயர்ந்தவர் என்று கூறுகிறார். ஜகத்குரு ஸ்ரீ கிருபாலுஜி மஹராஜ் இந்த இரண்டு சூழ்நிலைகளையும் மிக அழகாக வேறுபடுத்திக் காட்டுகிறார்:

மன ஹரி மேன் த¹ன ஜக³த்¹ மேன், க¹ர்மயோக்³ தே¹ஹி ஜான

த¹ன ஹரி மேன் மன ஜக³த்¹ மேன், யஹ மஹான அஞ்ஞான

(ப⁴க்¹தி¹ ஶத¹க் வசனம் 84)

‘உடலைக் கொண்டு உலகில் ஒருவன் உழைக்கும்போது, மனதைக் கடவுளிடம் இணைத்துக்கொண்டால், அது கர்ம யோகம் என்பதை அறிந்துகொள். ஒருவர் உடலுடன் ஆன்மீகத்தில் ஈடுபட்டாலும், மனதை உலகத்துடன் இணைத்துக்கொண்டால், அது பாசாங்குத்தனம் என்பதை அறிந்து கொள்ளுங்கள்.’